Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Η Ελπίδα...(Τα Όνειρα...)

Ουαου!Τι ωραία που είναι!Πέρασε αρκετός καιρός που έχω να νιώσω τόσο παράξενα ωραία!Ίσως να φταίει λίγο το whisky,λίγο το τσιγάρο,λίγο ο φωτισμός,λίγο η μουσική αλλά νιώθω τόσο ωραία!Ανάλαφρος σαν πούπουλο και γαλήνιος σαν την θάλασσα την ανατολή ενός καλοκαιρινού πρωινού!

Έχω μείνει άφωνος με το πόσα πράγματα μπορεί να καταφέρει ο άνθρωπος ελπίζοντας σε κάτι...Η ελπίδα είναι αυτή που μας κινεί τελικά!Η ελπίδα και μόνο αυτή!Κάθομαι θυμάμαι σκηνικά παλιά,τόσο παλιά σαν σιδερένιο πλοίο  πολύ σκουριασμένο,λες και έχουν περάσει δεκάδες χρόνια και η θάλασσα να έχει φθείρει το καράβι τούτο μέχρι το τελευταίο εκατοστό του και από την άλλη είναι σαν εχθές!Τόσο περίεργο!

Κάθε φορά που κλείνω τα μάτια ελπίζω στο να ξανά έρθει κάτι από τις παλιές εκείνες ημέρες.Ονειρεύομαι πως όλα είναι έτσι...Ευτυχώς ή δυστυχώς ξυπνάω λίγο αργότερα ενώ με έχει ήδη συνεπάρει εκείνη η φρέσκια και αγαθή δροσιά της νοσταλγίας...

Είναι ωραίο να ελπίζεις στο καλύτερο.Στο ότι τα πράγματα θα δουλέψουν κάποτε για εσένα.Γι'αυτό είμαστε και άνθρωποι άλλωστε.Εάν δεν ελπίζαμε θα ήμασταν ζώα.Είναι ωραίο να θυμάσαι να παλιά,να χαμογελάς,πέρα από τα καλά και τα κακά,να σκέφτεσε το κάθε τι,να θυμάσαι πως ήσουν μικρός,τι ονειρευόσουν,τι ήθελες να κάνεις,που ένιωθες άτρωτος,μικρός,έτοιμος να βγεις και να κάνει τον κόσμο δικό σου!Σκέφτεσε τα πρόσωπα που αγάπησες,που μίσησες,τα άτομα που σε μοίησαν στην αγάπη,θαλπωρή,οργή,μίσος,σε μια συνεχή χαρμολύπη,στο έρωτα και εύχεσε,χωρίς να σκέφτεσε τίποτα άλλο,να είναι καλά,προσπαθόντας να οραματιστείς και εσύ τον ίδιο σου τον εαυτό να προχωράς μπροστά,να κάνεις βήματα,γνωρίζοντας ανθρώπους,επικοδομόντας εμπειρίες,αγαπόντας,πονόντας...

Είναι στο αίμα μας να ονειρευόμαστε,είναι στο αίμα μας να ελπίζουμε,είναι στο αίμα μας να πονάμε,να αγαπάμε,να ξεχνάμε,να προχωράμε...

Όμως όπως κάθε όνειρο,μετά ξυπνάς και καταλαβαίνεις ότι πρέπει να ξαναβρεις τους ρυθμους της κυνικής, και πολύ συχνά, κουραστικής & ψυχοθφόρας πραγματικότητας...Κάθεσε ανάβεις τσιγάρο,πίνεις μία ρουφηξιά από ζεστό καφέ,κοιτάς από το παράθυρο αγνώστους να περνούν,αυτοκίνητα να πηγαινοέρχονται,και σκέφτεσε μήπως όντως τελικά μέσα σε αυτό το πολυάριθμο πλήθος υπάρχει ένα άτομο το οποίο σε νιώθει πραγματικά,ικάνο να σε αγαπήσει και να το αγαπήσεις!Τότε ελπίζεις!

Ελπίδα,όνειρο...Δύο λέξεις κλειδιά.Δύο σημαντικοί παράγοντες του να ζεις!


Ονειρεύτηκα ξανά το παρελθόν μου.Ελπίζω τώρα στο παρόν.Προσπαθώ να οραματιστώ το μέλλον!
Δεν ξεχνάμε,το ξέρω αυτό,Απλός προχωράμε...
Αγάπη έριξα μπόλικη σε'σένα,και εαν μπορούσα να το αλλάξω αυτό,δεν θα το έκανα,ίσα ίσα θα έδινα και άλλο!

Καληνύχτα!Να έχετε ένα υπέροχο φθινοπωρινό βράδυ...




                                                              ...Ζώντας το τέλειο βράδυ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου