Χμμμ... Οκτώβρης.Από τότε που με θυμάμαι μικρό δεν μου άρεσε αυτός ο μήνας!ΣεπτέΜβρης,ΝοέΜβρης,ΔεκέΜβρης.Όπως βλέπουμε αυτοί οι μήνες οι οποίοι είναι οι φθινοπωρινοί και χειμωνιάτικοι έχουν "Μ",ενώ ο "Οκτώβρης",όχι!Ανέκαθεν μου την έδινε αυτό το πράγμα!Τέλος πάντων,είναι ο μόνος μήνας που δεν μου αρέσει.Τον έχω ονομάσει "ο άχρηστος μήνας"!
Τέλος πάντων,ο μόνος λόγος που θα μπορούσα να σκεφτώ για να μου αρέσει αυτός ο μήνας,είναι οι βροχές του.Και να λοιπόν τι γίνεται σήμερα.
Βγαίνουμε κλασσικά έξω μαζί με την υπόλοιπη παρέα στο "στέκι" μας,και καθόμαστε για καφέ.Ένας ζεστός καφές είναι ότι καλύτερο!Έτσι όπως κυλάνε όλα ομαλά και ωραία,ξάφνου,κάτι γίνετε!Βλέπω ένα πρόσωπο!Όλος παραδόξως δεν ξενέρωσα,απλός με άφησε απόλυτα αδιάφορο!Θετικά σημάδια προόδου!
Η ώρα περνά.Αρχίζει να βρέχει.Μένω μόνος.Έτσι όπως είμαι παίρνω την τσάντα μου,βάζω την φούτερ,αφήνω τα λεφτά στο τραπέζι και πάω στο περίπτερο.Αγοράζω μία μπύρα και πάω στη γέφυρα.Παρέα η μπύρα μου,τα τσιγάρα μου,η μοναξιά μου,η νύχτα και η Σελήνη!
Είναι φορές που νιώθω ότι οι σκέψεις βομβαρδίζουν συνεχώς το κεφάλι μου και δεν με αφήνουν να σκεφτώ κάτι άλλο!Είναι φορές που νιώθω λες και παίζω σε μία ταινία με ένα πολύ κακόγουστο σενάριο,συν το ότι είναι πολύ πιθανόν επηρεασμένο από τα σενάρια-ζωής άλλων ανθρώπων.Είναι φορές που νομίζω ότι όλο το black humor του Θεού έπεσε πάνω μου,μόνο και μόνο για να γελάει με εμένα!
Εάν η ζωή μου ήταν ταινία σίγουρα δεν θα πήγαινε για Oscar και πολύ πιθανών να άνηκε στον ελληνικό underground κινηματογράφου με very low-budget!
Εν τέλη, καλύτερη σκηνή στην ταινία της ζωής πιθανών να ήταν στην γέφυρα και κάπως έτσι!
Και ο άνδρας απομακρύνετε και χάνετε μέσα στην σκιά του σκότους...Εν τέλη δεν φαίνεται τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο παρά μία φιγούρα...Μία τελεία μέσα στον πελώριο χάρτη που η γκριζούπολη έχει ανοίξει λέγοντας ψιθυριστά στο αυτή της Νανάς...
"Μην φοβάσαι Νανά μου...Κάποτε θα αγαπηθώ και εγώ,κάποτε θα σε ξεχάσω...Όλα καλά με εμένα...Εφόσον θες να συνεχίσει,κάντο...Τα λέμε μάτια μου...Ίσως σε αυτήν την ζωή ή στην επόμενη...Αντίο και τέλος..."
Και έτσι ο άνδρας χάθηκε εκείνη την νύχτα.Εκείνη την νύχτα που χαράχτηκα βαθειά μέσα μιας ακόμα αποτυχημένης σχέσης...Έτσι όπως χάνονται τα άστρα όταν ξημερώνει,έτσι όπως χάνονται τα λόγια κατά την διάρκεια του Έρωτα...
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου