Το Γράμμα δίχως παραλήπτη(Το Μεθύσι 2...)

Έχοντας μόλις γυρίσει από μία ακόμη βραδιά γεμάτη ξύδια και γεμάτος με ερωτήσεις μέσα μου...Έχοντας πιει μόνο μισή ρετσίνα και αρκετό τσίπουρο σπιτάκι,ήθελα να μοιραστώ κάτι...

Λοιπόν,η άποψη μου είναι ότι κανένας και τίποτα δεν μπορεί να συμπληρώσει το κενό που νιώθω μέσα μου...Καμιά κοπέλα,καμιά ποσότητα αλκοόλ δεν μπορεί να με κάνει να διαγράψω όσα νιώθω για εσένα!Βραδιές βραδιές με πιάνω να θυμάμαι τα παλιά και να αηδιάζω μέχρι πρωί και άλλες φορές να θέλω τόσο να τα ξαναζήσω!Να ξανανιώσω τα χνώτα σου πάνω μου,την φωνούλα σου στο αυτί μου,την ζεστή σου αγκαλιά αλλά μετά σκέφτομαι "τι?"...Τι θα γίνει...?

Πόσο θα το ήθελα αυτό!Αλλά μετά ευτυχώς,τουλάχιστων αυτό θέλω να πιστεύω,σκέφτομαι ότι δεν γίνετε,δεν πρέπει,δεν μπορώ για τους Χ & Ψ λόγους όσο και εάν το θέλω...

Είναι όλα αυτά που καθόμουν και σου έλεγα σήμερα!Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο!Δεν θέλω να ξαναμπλέξω με αισθήμετα για 3 λόγους!1.Δεν ξέρω εάν μπορώ να το αντέξω,2.φοβάμαι και 3.δεν νομίζω πως το συναίσθημα αυτό είναι αρκετό για να καλήψει την αγάπη μου γι'αυτην...

Και από τη μόνη σκέψη που παίρνω δύναμη είναι ότι ξέρω πως δεν αγαπήθηκα αληθινά...Τι να κάνουμε...

Δεν μπορώ καν να γράψω,μόνο να σκεφτώ...
Γαμημένο και πολυαγαπημένο αλκοόλ...
Άλλη μια νύχτα περπατόντας μόνος...
Άλλη μια νύχτα ψάχνωντας την Αγάπη,την Θαλπωρή & τον Έρωτα...

Καληνύχτα...