Το Τίποτα,το Κάτι και το Παν...

...Εδώ η Αλήθεια είναι ένα Ψέμα

Αφηρημένες Σκέψεις(Ένας Καφές και 2 Τσιγάρα)

Χαμογέλα =)

Κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος.Το ξέραμε αυτό!Κατά ένα μεγάλο ποσοστό οι άνθρωποι χάνουν το χαμόγελό τους λόγο κάποιων περιστάσεων,ξεχνούν ορισμένα πράγματα και βυθίζονται μέσα στην μελαγχολία και άλλες στα νεύρα,σαν και εμένα καλή ώρα,ξεχνώντας αυτόν τον βασικό κανόνα που χαρακτηρίζει εμάς τους ανθρώπους.

Χαμόγελο είναι η ένδειξη χαράς!Τι πιο ευχάριστο από το να χαμογελάς και να περνάς ευχάριστα?!Πολλές ημέρες με πιάνω να ξυπνάω και να σκέφτομαι εάν όντως υπάρχει λόγος να χαμογελάσω σε εμένα όταν κοιτιέμαι στο καθρέφτη,στον κολλητό μου ή σε οποιοδήποτε άλλον,μετά όμως σκέφτομαι ότι υπάρχουν και πολλά ωραία με τα οποία μπορώ να γελάσω,να χαμόγελάσω και να περάσω ευχάριστα την ώρα μου!

Όπως κάθε φορά έτσι και τώρα,το καλύτερο πράγμα που μπορώ να κάνω είναι να διώξω από πάνω μου το κάθε τι που με βαραίνει,που με τραβάει πίσω ή που με κάνει να νιώθω στεναχώρια!Ρίχνω ένα χαμόγελο και ξεκινάω την ημέρα μου!Τι και εάν κάποιος άθλιος μου το χαλάσει?Υπάρχουν άτομα που με κάνουν να ξεχνιέμαι και να γελώ!

Δίχως προβλήματα,δίχως έγνοιες,δίχως τίποτα!Μόνο εγώ και το χαμόγελο μου!!!

Να έχετε ένα ΥΠΕΡΟΧΟ απόγευμα!

Η Ελπίδα...(Τα Όνειρα...)

Ουαου!Τι ωραία που είναι!Πέρασε αρκετός καιρός που έχω να νιώσω τόσο παράξενα ωραία!Ίσως να φταίει λίγο το whisky,λίγο το τσιγάρο,λίγο ο φωτισμός,λίγο η μουσική αλλά νιώθω τόσο ωραία!Ανάλαφρος σαν πούπουλο και γαλήνιος σαν την θάλασσα την ανατολή ενός καλοκαιρινού πρωινού!

Έχω μείνει άφωνος με το πόσα πράγματα μπορεί να καταφέρει ο άνθρωπος ελπίζοντας σε κάτι...Η ελπίδα είναι αυτή που μας κινεί τελικά!Η ελπίδα και μόνο αυτή!Κάθομαι θυμάμαι σκηνικά παλιά,τόσο παλιά σαν σιδερένιο πλοίο  πολύ σκουριασμένο,λες και έχουν περάσει δεκάδες χρόνια και η θάλασσα να έχει φθείρει το καράβι τούτο μέχρι το τελευταίο εκατοστό του και από την άλλη είναι σαν εχθές!Τόσο περίεργο!

Κάθε φορά που κλείνω τα μάτια ελπίζω στο να ξανά έρθει κάτι από τις παλιές εκείνες ημέρες.Ονειρεύομαι πως όλα είναι έτσι...Ευτυχώς ή δυστυχώς ξυπνάω λίγο αργότερα ενώ με έχει ήδη συνεπάρει εκείνη η φρέσκια και αγαθή δροσιά της νοσταλγίας...

Είναι ωραίο να ελπίζεις στο καλύτερο.Στο ότι τα πράγματα θα δουλέψουν κάποτε για εσένα.Γι'αυτό είμαστε και άνθρωποι άλλωστε.Εάν δεν ελπίζαμε θα ήμασταν ζώα.Είναι ωραίο να θυμάσαι να παλιά,να χαμογελάς,πέρα από τα καλά και τα κακά,να σκέφτεσε το κάθε τι,να θυμάσαι πως ήσουν μικρός,τι ονειρευόσουν,τι ήθελες να κάνεις,που ένιωθες άτρωτος,μικρός,έτοιμος να βγεις και να κάνει τον κόσμο δικό σου!Σκέφτεσε τα πρόσωπα που αγάπησες,που μίσησες,τα άτομα που σε μοίησαν στην αγάπη,θαλπωρή,οργή,μίσος,σε μια συνεχή χαρμολύπη,στο έρωτα και εύχεσε,χωρίς να σκέφτεσε τίποτα άλλο,να είναι καλά,προσπαθόντας να οραματιστείς και εσύ τον ίδιο σου τον εαυτό να προχωράς μπροστά,να κάνεις βήματα,γνωρίζοντας ανθρώπους,επικοδομόντας εμπειρίες,αγαπόντας,πονόντας...

Είναι στο αίμα μας να ονειρευόμαστε,είναι στο αίμα μας να ελπίζουμε,είναι στο αίμα μας να πονάμε,να αγαπάμε,να ξεχνάμε,να προχωράμε...

Όμως όπως κάθε όνειρο,μετά ξυπνάς και καταλαβαίνεις ότι πρέπει να ξαναβρεις τους ρυθμους της κυνικής, και πολύ συχνά, κουραστικής & ψυχοθφόρας πραγματικότητας...Κάθεσε ανάβεις τσιγάρο,πίνεις μία ρουφηξιά από ζεστό καφέ,κοιτάς από το παράθυρο αγνώστους να περνούν,αυτοκίνητα να πηγαινοέρχονται,και σκέφτεσε μήπως όντως τελικά μέσα σε αυτό το πολυάριθμο πλήθος υπάρχει ένα άτομο το οποίο σε νιώθει πραγματικά,ικάνο να σε αγαπήσει και να το αγαπήσεις!Τότε ελπίζεις!

Ελπίδα,όνειρο...Δύο λέξεις κλειδιά.Δύο σημαντικοί παράγοντες του να ζεις!


Ονειρεύτηκα ξανά το παρελθόν μου.Ελπίζω τώρα στο παρόν.Προσπαθώ να οραματιστώ το μέλλον!
Δεν ξεχνάμε,το ξέρω αυτό,Απλός προχωράμε...
Αγάπη έριξα μπόλικη σε'σένα,και εαν μπορούσα να το αλλάξω αυτό,δεν θα το έκανα,ίσα ίσα θα έδινα και άλλο!

Καληνύχτα!Να έχετε ένα υπέροχο φθινοπωρινό βράδυ...

                                                              ...Ζώντας το τέλειο βράδυ!

Το Γράμμα δίχως παραλήπτη(Το Μεθύσι 2...)

Έχοντας μόλις γυρίσει από μία ακόμη βραδιά γεμάτη ξύδια και γεμάτος με ερωτήσεις μέσα μου...Έχοντας πιει μόνο μισή ρετσίνα και αρκετό τσίπουρο σπιτάκι,ήθελα να μοιραστώ κάτι...

Λοιπόν,η άποψη μου είναι ότι κανένας και τίποτα δεν μπορεί να συμπληρώσει το κενό που νιώθω μέσα μου...Καμιά κοπέλα,καμιά ποσότητα αλκοόλ δεν μπορεί να με κάνει να διαγράψω όσα νιώθω για εσένα!Βραδιές βραδιές με πιάνω να θυμάμαι τα παλιά και να αηδιάζω μέχρι πρωί και άλλες φορές να θέλω τόσο να τα ξαναζήσω!Να ξανανιώσω τα χνώτα σου πάνω μου,την φωνούλα σου στο αυτί μου,την ζεστή σου αγκαλιά αλλά μετά σκέφτομαι "τι?"...Τι θα γίνει...?

Πόσο θα το ήθελα αυτό!Αλλά μετά ευτυχώς,τουλάχιστων αυτό θέλω να πιστεύω,σκέφτομαι ότι δεν γίνετε,δεν πρέπει,δεν μπορώ για τους Χ & Ψ λόγους όσο και εάν το θέλω...

Είναι όλα αυτά που καθόμουν και σου έλεγα σήμερα!Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο!Δεν θέλω να ξαναμπλέξω με αισθήμετα για 3 λόγους!1.Δεν ξέρω εάν μπορώ να το αντέξω,2.φοβάμαι και 3.δεν νομίζω πως το συναίσθημα αυτό είναι αρκετό για να καλήψει την αγάπη μου γι'αυτην...

Και από τη μόνη σκέψη που παίρνω δύναμη είναι ότι ξέρω πως δεν αγαπήθηκα αληθινά...Τι να κάνουμε...

Δεν μπορώ καν να γράψω,μόνο να σκεφτώ...
Γαμημένο και πολυαγαπημένο αλκοόλ...
Άλλη μια νύχτα περπατόντας μόνος...
Άλλη μια νύχτα ψάχνωντας την Αγάπη,την Θαλπωρή & τον Έρωτα...

Καληνύχτα...

Ψευδαίσθηση & Οφθαλμαπάτη(η "Ουτοπία"...)

Η αίσθηση-αντίληψη ότι κάτι δεν υπάρχει λέγετε ψευδαίσθηση.Οθφαλμαπάτη από την άλλη είναι η αίσθηση ότι κάτι δεν είναι όπως φαίνετε...

Έχοντας κάποια πράγματα πάνω από το κεφάλι μου αυτόν τον καιρό αποφάσισα για μία ακόμα φορά να γίνω λίγο ρεβιζιονιστής και να αναθεωρήσω για πολλά πράγματα στην ζωή μου μέχρι τώρα,αλλά κυρίως για πολλά πρόσωπα!

Πολύ συχνά χρησιμοποιούμε λέξεις όπως αυτές για να προσδιορίσουμε άτομα αλλά και καταστάσεις.Φτάνοντας σε ένα σημείο καθώς προσπαθούσα να διαλογιστώ και να σκεφτώ κάποια πράγματα,προσπαθώντας να έρθω σε επαφή με το υποσυνείδητο(!),κατέληξα σε πολλά συμπεράσματα.

Για ποιο λόγο οι άνθρωποι να μοιάζουν με Οθφαλμπάτες?Ενώ κάθεσε και περνάς τόσο χρόνο με κάποια άτομα,μετά έρχετε στη φόρα ο πραγματικός τους εαυτός.Επειδή μου αρέσει να είμαι δίκαιος και σκληρός πάντα με τον εαυτό μου,βάζω εμένα πρώτο απο όλους!

Είναι αυτό που λένε ότι στην εποχή μας ακόμα και από τα πιο αθώα μάτια να περιμένεις τα πιο μεγάλα ψέματα,όπως και μου έτυχε?Και τι εάν είμαι λάθος και εγώ?Μα το ξέρω πως φταίω!Το ξέρω πως φταίω και εγώ αλλά απαιτώ και ο άλλος να αναλαμβάνει μέρος της ευθήνης του!

Και τι γίνετε όταν η οφθαλμαπάτη είναι ψευδαίσθηση στην ουσία?Έπερνες δύναμη από κάτι,έναν άνθρωπο,ο οποίος μέσα του είναι "κουφός" και βυθιζοσουνα στο σκοτάδι και την άβυσσο την ίδια?Γιατί η ευτυχία φαντάζει ουτοπία?Γιατί το "αληθινό" μοιάζει σαν άπιαστο όνειρο μέσα σε αυτόν τον κόσμο?

Ωραία τα καταφέρνεις πάντα Τόλη!
Μπράβο!
Μήπως είμαι και εγώ οφθαλμαπάτη?
...Ή ίσως ψευδαίσθηση?

Τροφή για την σκέψη....
Ψάχνοντας τον Έρωτα...