Επειδή λοιπόν δεν μπορώ να ανεβάσω τίποτα πλέον,μάλλον η Google ζηλεύει και θέλει να με σαμποτάρει,στο post που ακολουθεί,θα δημοσιευτεί το άρθρο μου! =)
Ξυπνάς.Κοιτάς έξω,ξενερώνεις.Ανοίγεις TV,βλέπεις ψεύτικα χαμόγελα,απαίσιους πολιτικούς,άθλια λόγια και σχέδια.Τους σιχαίνεσε...Κοιτάς το κινητό και τίποτα.Πλένεσε,κοιτιέσε στον καθρέφτη και δεν βλέπεις τίποτα.Ίσως μόνο έναν ακόμα ψεύτη.Ψεύτη στον ίδιο του τον εαυτό...Ο καφές έτοιμος.Κάθεσε,παίρνεις τσιγάρο και ρουφάς μικρές,σβέλτες και κοφτές τζούρες λες και θα σε πιάσει κάποιος ενώ πίνεις λίγο-λίγο από τον ζεματιστό σου καφέ...
Αφιερώνεις χρόνο στις σκέψεις σου,στις επιλογές που είχες,έχεις ή θα έχεις.Κάθεσαι αναλογίζεσε το τι θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό εάν τα πράγματα θα είχαν πάρει διαφορετική τροπή.Βρομάς!Βρομάς φόβο και απάθεια για τον εαυτό σου άνθρωπε!Σε έχει περικυκλώσει μυρωδιά από ψοφίμια!
Πως τολμάς?Πως τολμάς να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου?Πως γίνετε να κάθεσαι να σκέφτεσαι με το "εάν"?Εάν μπορούσα να αλλάξω κάτι στην ζωή μου,δεν θα το έκανα.Θα τα άφηνα όλα έτσι.Υπήρχε λόγος.Υπάρχει λόγος που ήρθαν έτσι.Εάν είναι να ξαναγίνουν κάποια πράγματα,θα έρθουν στον μέλλον και όχι με το να τα επαναφέρουμε εμείς!
Τελείωσε ο καφές.Παίρνεις το σταχτοδοχείο και δυο τσιγάρα,ανάβεις το ένα και ξαναξαπλώνεις.Κοιτάς το ταβάνι λες και θα σου δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που έχεις,λες και θα σου μιλήσει,λες θα σε πιάσει και θα σου πει αυτά που θα ήθελες να ακούσεις από κάποια άτομα ασυζητητί...Κάνεις κύκλους με τον καπνό...Βλέπεις τον καπνό να χάνετε,να εξαφανίζετε σιγά σιγά όπως οι πατημασίες που άφηνες εκείνο το καλοκαίρι καθώς περπατούσες στην άμμο,δίπλα στη θάλασσα,ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα κοίταγες πίσω...Σαν τους ανθρώπους που άφησες και σε άφησαν...Σαν αυτά που θυμώσουν και ξέχασες...Σαν τον εαυτό σου τον παλιό,τον παιδικό,σαν τα όνειρα που έκανες τότε....
Θα ήθελες πολύ υποθέτω κάποια πράγματα να μην συνέβεναν καθόλου,όπως τότε που σε άκουσα κιόλας να το λες.Θα το ήθελες πολύ...Δεν γίνετε όμως...Αυτά σε έκαναν αυτό που είσαι,όποιος και να είσαι,ότι και να είσαι...Ακόμα και εάν είσαι ακόμα ψεύτικος...
Ψιτ!Ε!Φίλε!Τελείωσαν τα τσιγάρα...Ξαναβάζεις καφέ και ξαναρχίζεις από την αρχή....Δεν το βλέπεις έτσι?Θα ήθελες πολύ να έχεις κάποιον δίπλα σου,να συμπληρώσει το συγκεκριμένο κενό που έχεις μέσα σου,να σε αγαπήσει αληθινά και πραγματικά,να σου δώσει πράγματα...Έτσι ε?Επειδή έδωσες εσύ μια φορά και τώρα θέλεις το ίδιο...Ψεύδεσαι...Υποκριτή...Μίζερε...Στέκεσαι μόνος σου μες την βροχή λέγοντας "που να πάω...." ενώ η αγάπη είναι δίπλα σου και εσύ δεν την βλέπεις!Είσαι τυφλός!Πιο μίζερος είναι αυτός ο οποίος δεν μπορεί να αγαπήσει,και απλός νομίζει ότι το έκανε αυτό,παρά αυτός που αγαπάει και πληγώνετε μετά!
"Η αγάπη είναι ικανότητα και όχι απλός ένα συναίσθημα" όπως είπε και ένας φίλος...
Νιώθεις καλύτερα πλέον?Που ξεκόλλησες από το παρελθόν?Που φεύγεις και είσαι ένα ακόμα ψεύτικο άτομο μέσα σε μία ψεύτικη κοινωνία,δίχως συναίσθημα?...Υποθέτω ναι.
Πάω να βάλω καφέ,να ανάψω τσιγάρο και να ξαπλώσω... Τα λέμε προς το παρόν Χάρηκα για την μεταξύ μας συνάντηση "άνθρωπε"...
Αφιερωμένο σε άτομα ψεύτικα...Σε άτομα που βασανίζονται με σκέψεις και σε άτομα που προσπαθούν να αλλάξουν το κάτι...Αφιερωμένο σε όποιον εσείς γουστάρετε...
Επειδή λοιπόν δεν μπορώ να ανεβάσω τίποτα πλέον,μάλλον η Google ζηλεύει και θέλει να με σαμποτάρει,στο post που ακολουθεί,θα δημοσιευτεί το άρθρο μου! =)
ΑπάντησηΔιαγραφήΞυπνάς.Κοιτάς έξω,ξενερώνεις.Ανοίγεις TV,βλέπεις ψεύτικα χαμόγελα,απαίσιους πολιτικούς,άθλια λόγια και σχέδια.Τους σιχαίνεσε...Κοιτάς το κινητό και τίποτα.Πλένεσε,κοιτιέσε στον καθρέφτη και δεν βλέπεις τίποτα.Ίσως μόνο έναν ακόμα ψεύτη.Ψεύτη στον ίδιο του τον εαυτό...Ο καφές έτοιμος.Κάθεσε,παίρνεις τσιγάρο και ρουφάς μικρές,σβέλτες και κοφτές τζούρες λες και θα σε πιάσει κάποιος ενώ πίνεις λίγο-λίγο από τον ζεματιστό σου καφέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφιερώνεις χρόνο στις σκέψεις σου,στις επιλογές που είχες,έχεις ή θα έχεις.Κάθεσαι αναλογίζεσε το τι θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό εάν τα πράγματα θα είχαν πάρει διαφορετική τροπή.Βρομάς!Βρομάς φόβο και απάθεια για τον εαυτό σου άνθρωπε!Σε έχει περικυκλώσει μυρωδιά από ψοφίμια!
Πως τολμάς?Πως τολμάς να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου?Πως γίνετε να κάθεσαι να σκέφτεσαι με το "εάν"?Εάν μπορούσα να αλλάξω κάτι στην ζωή μου,δεν θα το έκανα.Θα τα άφηνα όλα έτσι.Υπήρχε λόγος.Υπάρχει λόγος που ήρθαν έτσι.Εάν είναι να ξαναγίνουν κάποια πράγματα,θα έρθουν στον μέλλον και όχι με το να τα επαναφέρουμε εμείς!
Τελείωσε ο καφές.Παίρνεις το σταχτοδοχείο και δυο τσιγάρα,ανάβεις το ένα και ξαναξαπλώνεις.Κοιτάς το ταβάνι λες και θα σου δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που έχεις,λες και θα σου μιλήσει,λες θα σε πιάσει και θα σου πει αυτά που θα ήθελες να ακούσεις από κάποια άτομα ασυζητητί...Κάνεις κύκλους με τον καπνό...Βλέπεις τον καπνό να χάνετε,να εξαφανίζετε σιγά σιγά όπως οι πατημασίες που άφηνες εκείνο το καλοκαίρι καθώς περπατούσες στην άμμο,δίπλα στη θάλασσα,ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα κοίταγες πίσω...Σαν τους ανθρώπους που άφησες και σε άφησαν...Σαν αυτά που θυμώσουν και ξέχασες...Σαν τον εαυτό σου τον παλιό,τον παιδικό,σαν τα όνειρα που έκανες τότε....
Θα ήθελες πολύ υποθέτω κάποια πράγματα να μην συνέβεναν καθόλου,όπως τότε που σε άκουσα κιόλας να το λες.Θα το ήθελες πολύ...Δεν γίνετε όμως...Αυτά σε έκαναν αυτό που είσαι,όποιος και να είσαι,ότι και να είσαι...Ακόμα και εάν είσαι ακόμα ψεύτικος...
Ψιτ!Ε!Φίλε!Τελείωσαν τα τσιγάρα...Ξαναβάζεις καφέ και ξαναρχίζεις από την αρχή....Δεν το βλέπεις έτσι?Θα ήθελες πολύ να έχεις κάποιον δίπλα σου,να συμπληρώσει το συγκεκριμένο κενό που έχεις μέσα σου,να σε αγαπήσει αληθινά και πραγματικά,να σου δώσει πράγματα...Έτσι ε?Επειδή έδωσες εσύ μια φορά και τώρα θέλεις το ίδιο...Ψεύδεσαι...Υποκριτή...Μίζερε...Στέκεσαι μόνος σου μες την βροχή λέγοντας "που να πάω...." ενώ η αγάπη είναι δίπλα σου και εσύ δεν την βλέπεις!Είσαι τυφλός!Πιο μίζερος είναι αυτός ο οποίος δεν μπορεί να αγαπήσει,και απλός νομίζει ότι το έκανε αυτό,παρά αυτός που αγαπάει και πληγώνετε μετά!
"Η αγάπη είναι ικανότητα και όχι απλός ένα συναίσθημα" όπως είπε και ένας φίλος...
Νιώθεις καλύτερα πλέον?Που ξεκόλλησες από το παρελθόν?Που φεύγεις και είσαι ένα ακόμα ψεύτικο άτομο μέσα σε μία ψεύτικη κοινωνία,δίχως συναίσθημα?...Υποθέτω ναι.
Πάω να βάλω καφέ,να ανάψω τσιγάρο και να ξαπλώσω...
Τα λέμε προς το παρόν
Χάρηκα για την μεταξύ μας συνάντηση "άνθρωπε"...
Αφιερωμένο σε άτομα ψεύτικα...Σε άτομα που βασανίζονται με σκέψεις και σε άτομα που προσπαθούν να αλλάξουν το κάτι...Αφιερωμένο σε όποιον εσείς γουστάρετε...
Αντίο...